«Είναι άσχημο να παίζουμε τόσο σκληρά και να προσπαθούμε τόσο πολύ και όχι μόνο να χάνουμε, αλλά και να βλέπουμε τον αντίπαλο να κυριαρχεί σε αυτόν τον βαθμό στη ρακέτα. Έχασαν 14 σουτ και πήραν τα 10 πίσω. Δεν υπάρχει τακτική και στρατηγική με αυτά τα νούμερα. Είναι απόλυτη κυριαρχία στη ρακέτα και αυτό είναι απογοητευτικό, γιατί κάναμε τόσο καλό ματς και το αφήσαμε αυτό να συμβεί».
Όσο για το αν νιώθει πως η Μπαρτσελόνα ξέφυγε στη βαθμολογία με τρεις νίκες παραπάνω και την ισοβαθμία δική της είπε: «Προσπαθώ να βελτιώσω την ομάδα μου, όχι να βλέπω τη βαθμολογία. Βελτιωνόμαστε σε πολλούς τομείς, αλλά έχουμε προβλήματα φυσικής κατάστασης. Έχουμε δύο starters εκτός με τραυματισμό. Κυριάρχησε ο αντίπαλος στη ρακέτα. Όταν χάνεις έτσι δεν νοιάζεσαι για τη βαθμολογία».
Σχετικά με τη διαφορά ΝΒΑ - Euroleague και τις δηλώσεις του Σβέτισλαβ Πέσιτς: «Το μπάσκετ στην Euroleague είναι εντυπωσιακό με εξαιρετικούς παίκτες και προπονητές. Πριν από πολλά χρόνια το ΝΒΑ ήταν απογοητευμένο, γιατί μόνο μία ομάδα έβαζε 100 πόντους ανά αγώνα. Ο Ντέιβιντ Στερν μας είχε μαζέψει, για να πάρει τη γνώμη μας, στο πώς να πάρει περισσότερο σκοράρισμα. Ύστερα από όλες τις ιδέες το συμπέρασμα ήταν να βγάλουμε τις σωματικές επαφές και να δίνουμε φάουλ. Αν δίνεις τα φάουλ, θα έχεις περισσότερους πόντους. Λίγα χρόνια μετά, μόνο μία ομάδα δεν έβαζε 100 πόντους ανά ματς. Άλλαξε συνολικά το μπασκετ. Η Euroleague είναι εξαιρετική, έχοντας αυτή τη φιλοσοφία. Ίσως ο καθένας θα έπρεπε να έχει τη φιλοσοφία του. Η Euroleague της Euroleague και το ΝΒΑ του ΝΒΑ».
Για τη διαιτησία στο ΝΒΑ ανέφερε: «Ήταν εξαιρετική. Όμως, σφυρίζουν με βάση τις επιθυμίες του κομισάριου. Εκείνος θέλει έτσι το παιχνίδι. Σφυρίζουν με βάση τις εντολές που έχουν και κάνουν εξαιρετική δουλειά. Αν θέλετε το παιχνίδι του ΝΒΑ, πρέπει να πάρουν διαφορετικές εντολές οι Ευρωπαίοι διαιτητές. Αυτό έγινε και στο κολεγιακό πρωτάθλημα και στο ΝΒΑ. Είναι θέμα των επικεφαλής της Euroleague να αποφασίσουν τι θέλουν. Θεωρώ εξαιρετικό μπάσκετ εδώ. Για παράδειγμα, η Μπαρτσελόνα κυριάρχησε πλήρως. Πρέπει να τους δώσουμε τα credits. Σηκωθείτε να σας δείξω. Οι παίκτες μου τους επέτρεψαν να γίνει. Πήραμε και ένα ριμπάουντ, απλά για να μην τους στεναχωρήσουμε. Όμως, έτσι είναι το μπάσκετ εδώ. Τι κάνουμε, λοιπόν; Παραπονιούμαστε για σπρωξίματα; Όχι, πρέπει να έχουμε ψηλούς παίκτες με φυσικά προσόντα σαν εκείνους. Πρέπει να φέρεις παίκτες για physical game, να έχεις τους διαιτητές να σφυρίζουν όπως θες και να προσαρμόζεσαι. Όλοι το επηρεάζουν. Όμως, το μπάσκετ της Euroleague είναι απολαυστικό. Θα είμαι εδώ να το απολαύσω για άλλους 5,5 μήνες. Δεν το απόλαυσα απόψε. Κάναμε σπουδαία προσπάθεια, αλλά χάσαμε τη ρακέτα μας. Αυτά τα πράγματα κρατούν ξύπνιους τους προπονητές τα βράδια.
Έγινε και κάτι ακόμα στο ΝΒΑ και στο κολεγιακό μπάσκετ. Τα media και οι οπαδοί άρχισαν να διαμαρτύρονται με τους νέους κανόνες. Μίσησαν τα πολλά λεπτά και τα φάουλ. Αλλά, όλοι προσαρμόστηκαν και όλα άλλαξαν. Στον πρώτο 1,5 χρόνο διαμαρτυρήθηκαν όλοι. Μετά οι παίκτες προσαρμόστηκαν. Το παιχνίδι άλλαξε μπροστά μας, αλλά χρειάστηκε 1,5 χρόνος για να αλλάξει. Η αλήθεια βρίσκεται πάντα κάπου στην μέση».
