ΝΤΕΓΙΑΝ ΜΠΟΝΤΙΡΟΓΚΑ

1998 - 2002

Για τους Σέρβους είναι ο «θεός» και φροντίζουν να το κάνουν γνωστό ανά τον κόσμο με τα συνθήματά τους. Για τους Καταλανούς είναι ο άνθρωπος που τους οδήγησε στην κορυφή της Ευρώπης. Για τους φίλους του Παναθηναϊκού είναι ο αγαπημένος τους Ντέγιαν. Αυτόν που θα θυμούνται να φυλά το τριφύλλι στη φανέλα στον τελικό του ΣΕΦ το 1999 και στην επιστροφή του στο κλειστό του Σπόρτιγκ ως έναν παίκτη που έφυγε από την ομάδα τυπικά, αλλά που δεν έφυγε ποτέ από την καρδιά τους. Ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα φρόντισε να αφήσει το στίγμα του από όποια ομάδα κι αν αγωνίστηκε.

Γεννήθηκε στις 2 Μαρτίου 1973 στο Ζρένιανιν της Σερβίας. Και γνώρισε το μπάσκετ στη ιδιαίτερη πατρίδα του στην ΚΚ Πρόλετερ. Στα 15 του ήταν ήδη 2.05. Ίσως η χρονιά ορόσημο στην καριέρα του ήταν το 1990, όταν τον είδε ο Κρέζιμιρ Τσόσιτς και διέκρινε το ταλέντο του. Έπεισε τους γονείς του να τον αφήσουν να μετακομίσει και συμφώνησε με την Ζαντάρ. Εξαιτίας ενός συμβολαίου που είχε υπογράψει με την Βοϊβοντίνα, δεν ήταν σε θέση να αγωνιστεί στην ανδρική ομάδα. Δούλεψε ένα χρόνο με τον Γιόσιπ Γκρντόβιτς και στη συνέχεια πέρασε στην ομάδα των «μεγάλων». Η κατάσταση όμως ήταν ήδη τεταμένη στη χώρα. Το 1992 αφήνει τη Ζαντάρ.

Ομάδες ερίζουν για την απόκτησή του, ο Τσόσιτς, ο οποίος ήταν τότε προπονητής της ΑΕΚ προσπαθεί να τον φέρει στην Ένωση, ο Ολυμπιακός ενδιαφέρεται επίσης, αλλά ο ίδιος αρνείται να πάρει υπηκοότητα άλλη από τη δική του. Η λύση έρχεται από τον Μπόγκνταν Τάνιεβιτς και τη Στεφανέλ (τότε) Τριέστε. Μόλις 19 η Τριέστε του εμπιστεύεται θέση ξένου και αυτός δεν διαψεύδει όσους πίστεψαν σ’ αυτόν. Μένει δύο χρόνια πριν μετακομίσει στην Ολίμπια Μιλάνο το 1994, καθώς ο χορηγός άφησε το Τριέστε, μετακόμισε στο Μιλάνο και πήρε μαζί και αρκετά από τα στελέχη της ομάδας. Το 1995 γίνεται χρονιά ορόσημο γι’ αυτόν, καθώς τον επιλέγουν οι Σακραμέντο Κινγκς στο ντραφτ του ΝΒΑ (Νο51) και το σημαντικότερο γι’ αυτόν: Αγωνίζεται στην Εθνική Ομάδα της χώρας του, φτάνοντας ως την κορυφή στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας. Ένα χρόνο αργότερα κατακτά το πρώτο του τρόπαιο σε συλλογικό επίπεδο όταν με τη Μιλάνο κατακτά το νταμπλ στην Ιταλία. Μια χώρα την οποία θα αποχαιρετήσει για την Ισπανία.

Ο Μποντιρόγκα δεν μπορεί να πει όχι στο 1 εκατομμύριο τη σεζόν που του προσφέρει η Ρεάλ Μαδρίτης. Μετακομίζει και συνυπάρχει για πρώτη φορά με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς ως προπονητή του. Κατακτά το ευρωπαϊκό Κύπελλο. Η συνέχεια; Παναθηναϊκός. Προσγειώνεται στην Ελλάδα, αλλά στο τέλος της χρονιάς θα έχει «απογειωθεί» κατακτώντας τίτλους. Πανηγύρισε το πρωτάθλημα Ελλάδας τρεις φορές (1999, 2000, 2001), αλλά και την Ευρωλίγκα δύο φορές: Το 2000 και το 2002, όταν ήταν και MVP του φάιναλ φορ. Το τι μπορούσε να κάνει στο γήπεδο δεν είχε όρια. Μπορούσε να σουτάρει, να μπει προς το καλάθι, να βάλει την μπάλα κάτω παρά τα 2.05, να πασάρει… Και πάνω από όλα είχε το πάθος και τη στόφα του νικητή. Σε κάθε λεπτό του αγώνα, σε κάθε φάση της προπόνησης. Πέρα από το ταλέντο, αυτό ήταν που τον έκανε να ξεχωρίζει και τον ωθούσε στην κορυφή.

Τα ίδια έκανε και στην Μπαρτσελόνα (2002-05), το ίδιο προσπάθησε να κάνει και στην Βίρτους Ρόμα (2005-07), κλείνοντας στην αιώνια πόλη μια καριέρα γεμάτη τίτλους, που τον τοποθετούν ανάμεσα στους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών.

Τι έχει κατακτήσει στην καριέρα του; Πάμε…

Πρωτάθλημα Ιταλίας: 1996

Κύπελλο Ιταλίας: 1996

Πρωτάθλημα Ελλάδας: 1999, 2000, 2001

Ευρωλίγκα: 2000, 2002, 2003

Πρωτάθλημα Ισπανίας: 2003, 2004

Κύπελλο Ισπανίας: 2003

Σούπερκαπ Ισπανίας: 2004

Ευρωμπάσκετ: 3 χρυσά μετάλλια (1995, 1997, 2001), 1 χάλκινο μετάλλιο (1999)

Παγκόσμιο Πρωτάθλημα: 2 χρυσά μετάλλια (1998, 2002)

Ολυμπιακοί Αγώνες: 1 ασημένιο μετάλλιο (1996)

Οι ατομικές διακρίσεις του ακόμη περισσότερες…