ΝΤΕΙΒΙΝΤ ΣΤΕΡΓΑΚΟΣ

Είναι ένας από τους παίκτες που σίγουρα θα θυμούνται όσοι είχαν την τύχη να τον δουν να αγωνίζεται, καθώς γνώριζε πολύ καλά το μπάσκετ, διαθέτοντας έναν… αρχοντικό τρόπο παιχνιδιού. Γεννήθηκε στο Κάνσας (Μιζούρι, ΗΠΑ) στις 24 Οκτωβρίου 1956 και βλέπει τον κόσμο από τα 2.06.

Το… τριφύλλι μπήκε από νωρίς στη ζωή του, καθώς το 1978 επιλέχθηκε στο ντραφτ από τους Μπόστον Σέλτικς στο νούμερο 72. Ένα χρόνο αργότερα φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα του Παναθηναϊκού με την οποία στέφθηκε Πρωταθλητής Ελλάδας το 1980, το 1981, το 1982 και το 1984 και Κυπελλούχος Ελλάδας το 1979, το 1982, το 1983 και το 1986. Κάπως αργά μπήκε στη ζωή του και η Εθνική Ελλάδας, για να πανηγυρίσει το 1989 την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στο Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ. Το επόμενο καλοκαίρι αγωνίστηκε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Αργεντινή με την Εθνική Ελλάδας να κατακτά την 6^η θέση. Συνολικά μέτρησε 65 συμμετοχές με την Εθνική Ελλάδας σημειώνοντας 585 πόντους (9μ.ο.). Στον Παναθηναϊκό βρέθηκε και σε διοικητικό πόστο στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Σκόρερ, ριμπάουντερ (ήταν πρώτος ριμπάουντερ του πρωταθλήματος την περίοδο 1987-88 με 12,2μ.ο.), ικανός να εκτελέσει και με τα δύο χέρια και με άψογη τεχνική, ο Στεργάκος διέθετε κάτι περισσότερο από όλα αυτά: Αγωνιζόταν πάντα με ψυχή και πάθος, έδειχνε την αγάπη για την ομάδα του παίζοντας αρκετές φορές με ενοχλήσεις και ήξερε πώς να είναι ο ιδανικός συμπαίκτης, αφού πάντα έδειχνε να μην νοιάζεται για τους αριθμούς του. Τα λόγια του με αφορμή τον αγώνα μπαράζ της Κέρκυρας, όταν ο τίτλος είχε κριθεί σε ουδέτερη έδρα και απέναντι στον Άρη, με τους «πράσινους» να κατακτούν το πρωτάθλημα, δείχνουν ανάγλυφα την πίστη του στην ομάδα: «Είναι ίσως η μοναδική φορά που ο πρωταθλητής κρίνεται σε έναν αγώνα και σε ουδέτερη έδρα. Το 1984 θα μείνει στην ιστορία. Εγώ δεν θυμάμαι να έχει ξαναγίνει. Ήταν μια προετοιμασία που για όλους που ήταν πολύ σημαντική. Και για τις δύο ομάδες. Είχαμε όμως το πλεονέκτημα του δεσίματος. Ήμασταν πιο πολλά χρόνια μαζί, ήμασταν πιο ομάδα και όταν μια ομάδα, ένα γκρουπ ανθρώπων, έχουν κοινούς στόχους και δουλεύουν όλοι μαζί για την κατάκτησή τους, νομίζω ότι αποκτούν μια δύναμη επιπλέον. Γι’ αυτό και κερδίσαμε τον αγώνα εκείνο!»

Είναι σίγουρα από τους παίκτες και τις προσωπικότητες που δύσκολα μπορούν να ξεχάσουν όσοι τον έχουν δει να αγωνίζεται ή τον έχουν γνωρίσει.